Ξενοδοχειακό Συγκρότημα και Ιδιωτικές Κατοικίες

Η κεντρική ιδέα του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού βασίζεται στη δημιουργία μιας τουριστικής βιωματικής εμπειρίας ως προς την ταυτότητα και τον πολιτισμό της Κρήτης. Ισχυρές έννοιες που διέπουν την αρχιτεκτονική σύνθεση σε σχέση με το επιβλητικό φυσικό τοπίο είναι η αρμονία, η σιωπή και ο σεβασμός. Συγκεκριμένα πρόκειται για ένα σύνθετο τουριστικό κατάλυμα δυναμικότητας 560 κλινών στην πρώτη φάση κατασκευής και 1200 κλινών συνολικά στη μελλοντική φάση ολοκλήρωσης. Ο σχεδιασμός αξιοποιεί το νέο μοντέλο ανάπτυξης τουριστικών εγκαταστάσεων και προβλέπει τον συνδυασμό ενός ξενοδοχείου πέντε αστέρων με 70 κατοικίες προς πώληση ή μακροχρόνια μίσθωση.

Το συγκρότημα αναπτύσσεται σε μια παραλιακή έκταση 200 στρεμμάτων στη Βόρεια Κρήτη. Θα περιλαμβάνει κλιμακωτές αναπτύξεις, όπου, ως μικρός τοπικός οικισμός, οι κινήσεις πεζών σε μονοπάτια και όρθιες πλατφόρμες δημιουργούν μια συνέχεια με τις φυσικές καταβάσεις της γης. Ο κεντρικός πυρήνας των υπαίθριων δραστηριοτήτων (πισίνες, διανυκτέρευση, τροφοδοσία, δραστηριότητες αναψυχής) θα αναπτυχθεί στην κεντρική κοιλότητα, ως χώρος ξεκούρασης και ηρεμίας με πανοραμική θέα στο βουνό και τη θάλασσα. Οι βεράντες και τα ανοίγματα που δημιουργούνται, προσφέρουν στάσεις ξεκούρασης και θέα στο επιβλητικό τοπίο, κατευθύνοντας σταδιακά τον επισκέπτη στην ακτογραμμή.

Το κεντρικό κτίριο υποδοχής αναπτύσσεται επίσης σε κλιμακωτό σχηματισμό, με 8 τύπους καταλυμάτων, 4 τύπους κατοικιών, τουριστικές εγκαταστάσεις ειδικής υποδομής (Spa, αθλητικές εγκαταστάσεις, θεματικά εστιατόρια, χώρους κολύμβησης), καθώς και μια μικρή μαρίνα. Το κτίριο υποδοχής θα λειτουργεί ως σημείο αναφοράς στο οποίο ο επισκέπτης αποκτά για πρώτη φορά μια συνολική αντίληψη του χώρου. Με την είσοδό του στο κτίριο, ο επισκέπτης διασχίζει ένα εικονικό σύνορο, αφήνοντας πίσω του την οπτική φλυαρία και αντικρίζει την απεραντοσύνη, τη σιωπή και την ανεμπόδιστη θέα της φυσικής ομορφιάς του τοπίου.

Επίσης, το κτίριο υποδοχής λειτουργεί ως όριο καθόδου, καθώς είναι το σημείο από όπου ο επισκέπτης έρχεται σε επαφή με τον τουριστικό προορισμό, έχοντας μια συνολική αντίληψη του χώρου και τι ακριβώς περιλαμβάνει. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιείται ως τείχος, τον οποίο ο επισκέπτης καλείται να περάσει μπαίνοντας, αφήνοντας πίσω του την οπτική φλυαρία και αντικρίζοντας, στο μέρος που θα περίμενε την αίθουσα αναμονής, το κενό, τη σιωπή και την ανεμπόδιστη θέα.